Kuzguncuk’tan vurmuş sahile.
Zor zamanlardan geçiyorduk, etraf toz duman.
Belki de bu yüzden sonun gelişini fark edemedim.
İniyor ve çıkıyor, yatay eğrilerden uzak duruyorduk.
Son konuşmamızda açık-seçik, çirkin şeylerden
Hayli yüksek sesle bahsetmişti.
-Beraberken reddettiğimiz şeylerin esiri oluyorsun
Gerçekler demişti tiksinerek
Bu gerçekler bizi ayıracak
Böyle geçeceksin onların saflarına
Boyun eğeceksin, tutsak edecekler seni
Beni öldürmen umurumda mı sanıyorsun
Basit şeylerle tavlayacaklar seni
Umutsuz romantizmini alıp cinsel arzularla takas edecekler
Karşılık biçecekler, karşılığı olmayan hislerine
Vahşi bir kapitalist, şehirli bir züppeye dönüştürecekler
seni
-Asla, dendiği zaman itaat eden
Ve gerçeklik denen bir fantezi için ölmeme izin veren.
Cass’in yanına gidiyorum ben, beş kız kardeşin en güzelinin
Ölen bir aşkın deklarasyonunu yazma işini sana bırakıyorum.
Böyle söylemişti son konuşmamızda,
Drama kokan bir ders vermeye çalıştığını düşünmüştüm.
Sevdiğim kadından vazgeçtiğim güne denk gelmişti bu olup bitenler.
Ve birkaç günün ardından sahile ölü bir aşk vurdu dediler,
Bu da onu son görüşüm oldu.
Aslını bilmeyenler Atlas derler.
