Başa çıkmanın bir yolu olmalı, diyorum kendi kendime.
Tüm bu olanlarla baş etmenin bir yolu olmalı.
Bazen her şey üstüne gelir ve daha fazla dibe inemezsin. Tam bu anda ölmek istersin ama ölemezsin de.. İşte o zaman ölümden daha b.ktan şeyler olduğunu anlarsın hayatta.
Aynı şeyleri konuşmaktan da aynı temennileri dinlemekten de sıkıldım. Hiçbir şeyin düzeldiği yok. Acıların unutulduğu ve zamanın her şeyi düzelttiği falan da yok.
Unutmuyoruz, olanları unutmuyoruz, güzel günlerdi hepsi bunların hiçbirini unutmuyoruz.
Sadece umuyoruz. Unutmayı umuyoruz..
Güçlü olduğunu düşünenler yokmuş gibi yapıyor her gün ateşin tam ortasında yürürken.
Ben ise hayatlarına devam eden insanlardan ihtirasla nefret ediyorum.
Bir bar taburesinde sabaha kadar içip, içli şarkılar dinleyip. Gizli kapaklı yaşadığınız ne varsa her şeyi ulu orta kusup zaman geçirmeyi tercih ediyorum. O ihtiyardan hiçbir farkım kalmayana kadar…
Bir zamanlar meyhaneden çıkmayan bir ihtiyara,
“Neden şair oldun?” diye sorduğumda “Çünkü O, gitti..” diyerek cevap vermişti.
Şimdi anlıyorum.. her şey düzgün olsaydı yani tüm şartlar uygun olsaydı diyorum o zaman yazacak bir neden bulamayacaktım. Bunu ne o ihtiyar ne de ben istemeyiz.
Birkaç gün önce
Ananem balkonun kenarından uzayıp giden yola bakıyordu. Göz göze geldik öyle uzun baktı ki bana insan ölümü de bekleyebilir dedim içimden.
İnsan ölümü de bekleyebilir, ölüler hariç.
Biri daha çıkıp her şeyin düzeleceğini söyleyecek olursa silahlanıp kendimle savaşacağım Tanrım beni affet.
Tanrım beni affet ben sadece kendimin kötü bir kopyasıyım.
Bir sabah insanlar uyanacaklar ve hayatlarına böcek olarak devam edecekler.
İşte o zaman bağıracağım arkalarından: “Samsa! Gregor Samsa!” diye.
Kafka okumanın bize kattığı en iyi şey gerçeğe olan mazoşistçe düşkünlüğümüz.*
Acı ama gerçek. Umutsuz ve umarsız ama gerçek. Korkutucu ama gerçek.
Bir yalana inanmaktan ya da bir gölgeyle beraber yürümekten daha iyidir gerçekler. Daha önce de söyledim gibi
Bazı şeyleri bilmek gerekir.
Herkes her şeyi yazabilir…
İnsan ölümü de bekleyebilir.
