Clark Gable ile Vivien Leigh ın yaşadığı aşkı anlatan Rüzgar Gibi Geçti filmini duymayan varmıdır. Rhett Butler ın klark çektiği Scarlett O’Hara sahnesini görmeyen? Şimdi yaşadığımız aşkları, hayatları gördükçe aklıma Rüzgar Gibi Geçti gelir. Ne değişti de 1939 dan 2019 a aşkı kaybeder olduk. Prometheus un ateşi çalması gibi aşkı da mı birisi çaldı acaba aramızdan. Sahte bakışlar, gülüşler anlık heyecanlar. Unutulmaya yüz tutan gelenekler gibi sadece eskilerin anlattığı bir hikaye gibi oldu aşk. Bir varmış bir yokmuş diye başlayan masallarda şövalyeler ile prenseslerin hikayeleri ile büyümüş bizlerin çocuklarının aşk anlayışı bu mu olmalı.? 3.Şahsın Şiirinde Atilla İlhan “Gözlerin gözlerime değince felaketim olurdu Ağlardım “der. Sevdiğinin bir başkasına nasıl mednun olduğunu anlatır. İçinden fırlayan Dartanyan’ın nasıl prensesin muhafızı olduğunu. Ufacık tefecik kız yada erkek çocuklarını görüyorum yolda “Naber Kanka” diye birbirlerine hitap ediyorlar. Sevdiklerini sandıkları çocukları anlatıyorlar. Mış gibi yaşayıp mış gibi hayat sürüyoruz sadece. Mazi kalbimde bir yara o yüzden eski defterleri karıştırıp duruyorum yari görmek ondan son bir buse alabilmek için…
Rüzgar Gibi Geçti
